Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Η "διπλωματία" της Ρωσσίας και η... ευκαιρία της Ευρώπης!

Έμαθε η Ευρώπη το μάθημά της?

Από τον Ιάσωνα

"Αλλά το γεγονός ότι το Αφγανιστάν είχε 17 εκατομμύρια κατοίκους το 1978 και όχι περισσότερο από μόλις 11 εκατομμύρια το 1988 είναι μια πληροφορία που μόνο τυχαίως πιθανόν να μάθη κάποτε κάποιος"
(Jean Francois Revel The flight from the truth 1988) 

Η πλέον πρόσφατη – δηλαδή μέχρι την επομένη για να είμεθα ακριβείς - εισβολή της...  μετασοβιετικής Ρωσσίας πραγματοποιήθηκε στην Γεωργία την 7ην Αύγουστου 2008 κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων με επακόλουθο την «απόσχισιη» της Βορείου Οσσετίας και της Αμπχαζίας την 25η Αύγουστου 2008 από την Γεωργία. Πάλι με πρόφασι «την ...προστασία των απανταχού Ρώσων πολιτών» τα γενναία ρωσικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Γεωργία, βομβαρδιστικά κατέστρεψαν το λιμάνι Ποτι και κατωκημένες περιοχές. Τα ούτως πως αποσχισθέντα «κράτη;» ανεγνώρισαν η Βενεζουέλα , η Νικαράγουα η Λευκορωσσία και το Ναρού ( ησάκι στην Βόρειο Αλάσκα). Οι Γεωργιανοί πλήρωσαν ακριβά τα αποτελέσματα του Δημοψηφίσματος της 5ης Ιανουαρίου 2008, όπου σε ποσοστό 72,5% τόλμησαν και ψήφισαν υπέρ της εντάξεως τους στο ΝΑΤΟ. Τα επιχειρήματα του Πούτιν ήταν πραγματικώς ακαταμάχητα!! Διότι η μέθοδος της εισβολής ηρωικού ρωσικού στρατού (ερυθρού ή μη) σε «συμμαχικές» χώρες , όταν αυτές δείχνουν τάσεις ανεξαρτητοποιήσεως και αποφυγής του ασφυκτικού εναγκαλισμού της Ρωσικής άρκτου, είναι η πιο δοκιμασμένη και αποτελεσματική «διπλωματία»της εξωτερικής πολιτικής της Ρωσσίας διαχρονικώς.

Ενώ η τελευταία της σοβιετικής Ρωσίας –αλλά όπως φαίνεται όχι της Ρωσίας - ήταν στο Αφγανιστάν από τον Δεκέμβριο του 1979 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1989. Με περισσότερους από 100 χυλώδες στρατιώτες, 1800 τανκς , 2000 οπλισμένα οχήματα AVF και πάνω από 4000 πτήσεις στην Καμπούλ οι Ρώσοι χρειάσθηκαν εννέα (9) ολοκληρα χρόνια να αποκατεστήσουν το κομμουνιστικό καθεστώς της Καμπούλ και να φύγουν ειρηνικά!!!. Οι απώλειες που προκάλεσε η Ρωσική «διπλωματική»  στους Αφγανούς ξεπέρασαν το 1,5 εκατομμύριο νεκρών. Ενώ περισσότερα από 5 εκατομμύρια κατέφυγαν στο γειτονικό Πακιστάν. Εξ άλλου την δεκαετία του 1980 το ήμισυ όλων των προσφύγων παγκοσμίως ήσαν Αφγανοί. Να προσθέσουμε, ότι η περιορισμένη γεωργική καλλιέργεια στο Αφγανιστάν, κατεστράφη ολοκληρωτικώς αφού όλα τα δίκτυα υδρεύσεως βομβαρδισθήκαν επιτυχώς από τα Σοβιετικά βομβαρδιστικά. Το χειρότερο όμως, ήταν τα αμέτρητα ναρκοπέδια για τα τα οποία ο διεθνής ερυθρός σταυρός υπολόγισε ότι θα χρειαστούν περίπου 4000 !!! χρόνια για να αφοπλισθούν. Όμως ήδη είχαν κατορθώσει να καταστήσουν ανάπηρο περίπου το 3-4% του αφγανικού πληθυσμού με περισσότερες ...«επιτυχίες» στα μικρά παιδιά!!!

Όπως γράφει ο αείμνηστος (και παντελώς άγνωστος στην Ελλάδα μας) Jean Francois Revel στο βιβλίο του «The flight from the truth 1988» αναφερόμενος στην επιλεκτική παραπληροφόρησι των μέσων και την υποκρισία των διανοουμένων … 
«το γεγονός ότι το Αφγανιστάν είχε 17 εκατομμύρια κατοίκους το 1978 και όχι περισσότερο από 11 εκατομμύρια το 1988 είναι μια πληροφορία που μόνο τυχαίως πιθανόν να μάθη κάποτε κάποιος». 
Ας πούμε ότι, η δεύτερη -μέχρι την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές "εισβολή" της Πουτινικης (μετασοβιετικής) Ρωσσίας ήταν η «τυχερή» στιγμή για τους αναγνώστες αυτού του κειμένου να το πληροφορηθούν...

Όμως είναι χρήσιμο να γίνει μια καθυστερημένη καταγραφή της Ρώσικης «διπλωματιας» ..ώστε να εκτιμηθεί το μέλλον:
  • 1939 Σύμφωνο Φον Ριμπεντροπ Μολότοφ (Συμμαχία Χιτλερ /Σταλιν) Εισβολή στην Πολωνίακαι έναρξις Β Παγκοσμίου πολέμου. (Δείτε---> εδώ).
  • 1948 Πραξικόπημα στην Πράγα.
Όταν τότε μόνο, συνειδητοποίησαν οι Ευρωπαίοι ότι ο Ερυθρός Στρατός ήταν στις πόρτες του και ότι δεν εφίστατο δική τους άμυνα, εστράφησαν προς τας ΗΠΑ που παρέμειναν σιωπηλές και ζήτησαν να εξασφαλίσουν την ασφάλεια τους. Οι συνομιλίες κατέληξαν στην υπογραφή του Συμφώνου του ΝΑΤΟ, ενώ ήδη η Ρωσσία από το τέλος του Β Παγκοσμίου πολέμου μέχρι τότε, επεξέτεινε την στρατιωτική κυριαρχία της σε εκατό περίπου εκατομμύρια ανθρώπους από την Ανατολική Γερμανία και Πολωνία στον Βορρά μέχρι την Αλβανία και την Βουλγαρία στο Νότο. Όλα αυτά όταν την επομένη της λήξεως του πολέμου οι δυτικές συμμαχίες αποστρατεύθησαν και ο στρατός τους από πέντε εκατομμύρια μειώθηκε στις εννιακόσιες χιλιάδες ενώ ο ερυθρός στρατός παρέμεινε επί ποδός πολέμου σε τέσσαρα εκατομμύρια.
  • 1956 Εισβολή (σύλληψις δικαστική παρωδία δολοφονία του Ιμρε Ναγκυ-) στην Βουδαπέστη.
  • 1961 Ανέγερσις του τείχους του Βερολίνου.
  • 1968 Εισβολή στην Τσεχοσλοβακία ανατροπή του Ντούμτσεκ.
  • 1979 Εισβολή στο Αφγανιστάν.
  • 1981 Επιβολή του καθεστώτος Γιαρουζέλσκι στην Πολωνία (το υπεστήριξε και το γελοιότατο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα μας αφού αρνήθηκε να συνυπογράψει το ευρωπαϊκό ανακοινωθέν που καταδίκαζε το καθεστώς Γιαρουζέλσκι).
Σήμερα ο Πούτιν και οι ομοφρονούντες φαίνεται δυστυχώς να μην έχουν αντιληφθεί την αλλαγή. Ούτε από την παγκοσμιοποίηση και την επικράτηση της ελευθερίας και της Δημοκρατίας στην Ευρώπη, ούτε από την επανάσταση στην μεταφορά της πληροφορίας και της γνώσεως, όπως πεισματικά εξακολουθούν να πράττουν συνήθως τα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Απομακρυσμένη και αχανής η Ρωσσία εννοεί να εφαρμόζει, επί της αρχής, τις ίδιες αναχρονιστικές αυταρχικές πολιτικές που εφήρμοζε η Σοβιετική ένωσι τον περασμένο αιώνα, θεωρώντας ότι δια της βίας θα επικράτηση σε μια υποτονική γραφειοκρατική βραδυκίνητη Ευρώπη και την Αμερική τόσον μακράν πέραν του Ατλαντικού. Από την άλλη μεριά τα «αδελφά» ιδεολογικά κόμματα οι ντροπαλοί και μη οπαδοί καθ είδους και μορφής του ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ολοκληρωτισμού θέλουν να βλέπουν αυτή την εξέλιξη της βιαίας εισβολής στην Ουκρανία και την εκβιαστική απόσχιση της Κριμαίας ως μια «νίκη» της βίας κατά της Ελευθερίας της Δημοκρατίας, των αξιών που αποπνέει η Ευρώπη και οι ΗΠΑ.

Έτσι η σύγκρουσις αυτή είναι μια ευκαιρία ώστε η συμμαχία της κοινωνίας των Ελευθέρων ανθρώπων να αποδείξει ότι έχει διδαχθεί από το παρελθόν. Ότι γνωρίζει και συνειδητοποίησε πλέον ότι μόνο με την σώφρονα στάσι, την επιμονή και την προσήλωσι με ανυποχώρητη αποφασιστικότητα στην υποστήριξι της ελευθερίας και της αληθείας με κάθε μέσο, θα αποτραπούν μονομερείς πράξεις βίας και τρομοκρατίας...
Δεν θα γίνει νόμος η παρωδία εικονικών «δημοψηφισμάτων» ούτε θα επικρατήση ο λαϊκισμός και η οχλοκρατία -προστατευόμενη από τους εισβολείς..
Αν έχει διδαχθεί τέλος πάντων η Ευρώπη ότι η πειθήνια στάσις στην βία και η «ηπία» κατευναστική εγκατάλειψις των αδικούμενων στην βορά των ισχυροτέρων, χάριν προσωρινών ανταλλαγμάτων ή εύθραστης ειρήνης, ιστορικώς δεν εξασφαλίζει την Ειρήνη αλλά θωπεύει τον εκβιασμό, ενθαρρύνει την θρασύτητα αποδέχεται την δημιουργία τετελεσμένων γεγονότων ως μέσον πολιτικής.

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου